Osiedle TOR

Kolonia Towarzystwa Osiedli Robotniczych (TOR) składa się z dziesięciu budynków wzniesionych przy ulicy Podskarbińskiej 7-9, Kobielskiej 96-100 oraz Stanisławowskiej 3-5-7 na Grochowie w Warszawie.

Bloki powstały w latach 1935-1937 roku wg projektu Mirosława Szabuniewicza i Natalii Hiszpańskiej. W osiedlu zamieszkały biedne rodziny robotnicze, których dochód nie przekraczał 250 zł. W tej sposób miasto chciało zapewnić im godziwe warunki życia.

Łącznie zbudowano dziesięć czteropiętrowych bloków o szarych elewacjach ożywionych ceglanymi opaskami wokół okien. Metraż mieszkań liczy po 30 lub 37 m kw. i składa się przeważnie z pokoju z kuchnią. Wyposażone zostały w wodę bieżącą i gaz.

Charakterystycznym elementem kolonii są wsparte na żelbetowych słupach łączniki między domami mieszczące niegdyś pralnie i suszarnie, potem przerobione na mieszkania. Całość otoczona była ogrodem.

Tuż przy Kolonii TOR przy ulicy Podskarbińskiej rośnie "Święte Drzewo".

Ciekawostki

Kolonia na Grochowie przypomina robotnicze osiedle na Kole.
Przed wojną, teren zajęty w 1949 roku przez zakłady "Cora" został przeznaczony przez Zarząd Miasta pod zabudowę mieszkaniową, II części osiedla robotniczego TOR (Towarzystwa Osiedli Robotniczych), którego I część wybudowano w latach 1935-37 u zbiegu ulic: Podskarbińskiej i Stanisławowskiej. Planowano wybudowanie kolejnych 6 bloków mieszkalnych, a wzdłuż ul. Terespolskiej (d. Projektowanej) miał powstać długi na 150 m. blok z bramą przejezdną po środku budynku i 2 sklepami. Plany budowalno-architektoniczne były gotowe w lipcu 1939 roku.
Na terenie osiedla przy Stanisławowskiej 3 znajduje się kapliczka. Natomiast przy ulicy Podskarbińskiej "święte drzewo".