Veturilo: Rondo Wiatraczna jest za daleko?
Gospodarzami debaty byli zastępca Prezydenta m.st. Warszawy Michał Olszewski oraz Łukasz Puchalski pełnomocnik Prezydenta m.st. Warszawy ds. komunikacji rowerowej. Dzielnicę reprezentował Jarosław Karcz wiceburmistrz Pragi Południe.
Kiedy 1 kwietnia 2012 roku ruszył w Warszawie system roweru publicznego nikt się nie spodziewał, że będzie to początek prawdziwej rewolucji rowerowej w stołecznym mieście. Od tamtego momentu w systemie Veturillo zarejestrowało się ponad 150 tys. użytkowników. Błyskawicznie przybyło dróg i ścieżek rowerowych, stacji, rowerów a nawet samoobsługowych stacji naprawczych. Równocześnie rozmnożyły się imprezy i pikniki rowerowe a dzień bez samochodu zyskał nową jakość. Warszawa, która od lat celebrowała nieprzyjazny stosunek do rowerów , rozpoczęła flirt z rowerzystami, chcąc się z nimi zaprzyjaźnić. Dzisiaj można już zaryzykować tezę, że znaczna część miasta jest rowerom przychylna. Uczucie to jest jeszcze niedojrzałe i młode, ale są przesłanki do tego aby wierzyć, że cała Warszawa niedługo stanie się miastem przyjaznym dla rowerzystów.
Uruchamiając system roweru publicznego założono, że obejmie on przede wszystkim obszar śródmieścia Warszawy. Dotyczyło to jednak, przede wszystkim lewobrzeżnej Warszawy. Pragę Południe i Pragę Północ, których gęstość zabudowy trudno uznać za typową dla peryferii aglomeracji, potraktowano po macoszemu. „Rondo Wiatraczna jest po prostu za daleko” – stwierdził jeden z prominentnych twórców tej koncepcji. W efekcie, w obu tych dzielnicach nie ma nawet 20 stacji systemu Veturillo, na ogólną liczbę 173.
Nic więc dziwnego, że licznie zgromadzeni w centrum PACA 40 miłośnicy rowerów z dużym zainteresowaniem wysłuchali J. Karcza. Wiceburmistrz w imieniu władz dzielnicy zadeklarował, że w tym roku na pewno powstanie kilka nowych stacji Veturillo na Pradze Południe. Wiedząc, że miasto ma ograniczoną ilość środków, które przeznaczono przede wszystkim na inwestycje w infrastrukturę rowerową, postanowiliśmy na stacje przeznaczyć pieniądze dzielnicy – powiedział J. Karcz. Było je trudno wygospodarować bo w sytuacji krótkiej kołdry zawsze jest trudno, ale wiedzieliśmy, że mieszkańcy Pragi Południe pokochali system roweru publicznego. Naszym zdaniem jest to prawdziwa i pożyteczna miłość, dlatego trzeba jej pomagać – podsumował wiceburmistrz.
W dyskusji, która była emocjonująca i interesująca jeden z aktywnych rowerzystów (tak się określił ) postawił kluczowa tezę: nasze miasto stanie się naprawdę przyjazne dla rowerzystów tylko wtedy , gdy od zdecyduje się na redystrybucje przestrzeni publicznej. Na odebranie zawłaszczonej przestrzeni przez samochody. Kiedy na wszystkich przeprawach mostowych pojawią się pasy dla rowerów, kiedy zamiast po chodnikach rowerzyści poruszać się będą drogami rowerowymi wytyczonymi dzięki zwężeniu pasów ruchu samochodowego, znaczyć to będzie że redystrybucja przestrzeni staje się faktem. Niestety, stołeczni urzędnicy, poza nielicznymi wyjątkami, nie znaleźli jeszcze w sobie takiej odwagi, która jest konieczna do zmian. Większość z nich tkwi jeszcze w ugruntowanych schematach. Ale mimo tego cieszę się, że proces upowszechniania roweru w Warszawie ruszył i rozwija się rzeczywiście w rewolucyjnym tempie – podsumował aktywny rowerzysta.
Dylemat podzielenia przestrzeni publicznej między wszystkich zainteresowanych spędza sen z powiek nie tylko włodarzom Warszawy. To problem większości dużych aglomeracji na świecie. Urządzić przestrzeń publiczną tak, aby rowerzyści, kierowcy samochodów, transport publiczny i towarowy a także spacerowicze, czyli wszyscy mieszkańcy miasta byli usatysfakcjonowani, jest wielkim wyzwaniem. Jest także cywilizacyjnym procesem, który w naszym mieście rozpoczął się już na dobre. Debaty z cyklu „Zmieniamy Warszawę. Warszawa 2.0 „ na pewno do tego się przyczyniają.
Źródło: Urząd Dzielnicy Praga Południe
Komentarze
Ten materiał nie ma jeszcze komentarzy
